↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات↓↓

فرمت فایل: word

(قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:13

قسمتی از متن فایل دانلودی:

مقدمه :

امام علي (ع) : علمي كه در آن فهم نباشد و فايده اي ندارد «بدانيد قرائت قرآن اگر همراه تدبر و انديشه نباشد بي فايده است و آگاه باشيد كه عبادتي كه در آن فهم و انديشه نباشد در آن خبري نيست.

حمد و سپاس خداوند قهار را كه زمين و آسمان و هر چه در آن است ثناگوي ذات اقس و فرمانبردار درگاهش نظام خلقت آفرينش نمايانگر اسرار بزرگ حقيقت موجود است و بر انگيزاننده سپاس بيكران بدرگاه رحمتش و درود بيكران بر خورشيد عالم تاب نبوت حضرت محمد (ص) و ائمه الهدي از علي مرتضي تا مهدي موعود (ع) و سلام بر نائب دوازدهمين امام شيعيان، بت شكن زمان و قلب تپنده امت اسلام امام خميني و درود بر مجاهدان في سبيل الله كه با استقامت و پايمردي و نثار هستي خود نداي حق طلبي اسلام و مسلمين و شجره طيبه توحيد را زنده نگاهداشته اند.

علم صرف : گاهي براي اينكه كلمه معني خاصي را برساند تغييري در آن مي دهند، مثلاً «كتابه» (نوشتن) را به صورت «كتب» (نوشت) و «يكتب» (مي نويسد) در مي آورند تا معني گذشته و آينده داشته باشد يا بصورت «اكتب» (بنويس) و لا تكتب (منويس) در مي آورند تا معني امر و نهي داشته باشد. اين تغييرات طبق قواعدي انجام مي گيرد كه روي هم رفته آن قواعد علم صرف را تشكيل مي دهند بنابراين: صرف علمي است كه از در آوردن كلمه به صورتهاي مختلف گفتگو مي كند.

يا به شكل ديگر تعريف علم صرف : صرف، در لغت به معني «تغيير دادن» و در اصطلاح، عبارت است از اينكه چگونه يك كلمه را به شكل هاي مختلف در آوريم تا معاني متعددي از آن بدست آيد؛ مثلاً كلمه «نصر» (ياري كردن) را چگونه به صورت «نصر، ينصر، انصر، ناصر، منصور، و ... در آوريم تا معاني (ياري كرد، ياري مي كند، ياري كن، ياري كننده، ياري شده و....) از آن بدست آيد.

كلاً كلام يا كلمه بر سه قسم است: 1. فعل 2. اسم 3. حرف. فعل كه مبحث در ترم قبلي گذشت از آن.

فقط در تجزيه افعال نقش دارد بحث نمي شود دو حرف چون حروف صرف نمي شوند از آن بحث نمي شود. ولي اسم چون معناي مستقلي دارد و داراي تقسيمات متعددي است و در تجزيه اسماء نقش دارد از آن بحث و گفتگو مي شود.

اين هم مقدمه اي بود كه در مورد صرف و اقسام كلمه توضيح داده شده است.

«و». «وار» قسمه يا سوگند به .

«العصر (و العصرا)» : 1. اسم است: اسم، كلمه اي است كه بر معناي مستقلي دلالت كند؛ در حالي كه آن معنا با يكي از زمانهاي سه گانه (گذشته، حال و آينده) همراه نباشد.

2. غير مصدر است: غير مصدر اسمي است كه بر انجام كاري يا ديد آمدن حالتي دلالت نمي كند و فعل از آن گرفته نمي شود

3. اسم جامد است: اسمي است كه از كلمه ديگر گرفته نشه باشد.

4. مذكر است: اسمي است كه در آخر آن هيچ يك از علائم سه گانه تانيث (تاء، الف مقصوره، الف ممدوده) نباشد.

و....