↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات↓↓

فرمت فایل: word

(قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:34

قسمتی از متن فایل دانلودی:

عفونت Infection

عفونت واقعاً فقط در شكستگي هاي باز (مركب) ديده مي شود كه در آنها زخم توسط ارگانيسم هائي كه از خارج بدن وارد مي شود، آلوده مي گردد به طور استثنائي ممكن است يك شكستگي بسته(ساده) هنگامي كه با دخالت جراحي به يك شكستگي باز تبديل مي شود، دچار عفونت گردد.

گاهي عفونت زخم سطحي باقي مانده و استخوان گرفتار نمي شود اما حداكثر عفونت به استخوان نيز سرايت نموده و موجب استئوميليت مي گردد استئوميليت يك عارضه جدي است زيرا هنگاميكه استخوان با ارگانيسم هاي پيوژتيك عفوني شد، عفونت تمايل به مزمن شدن پيدا مي كند. عفونت عاملي قوي در تأخير يا جلوگيري از جوش خوردن استخوان است.

پيشگيري از عفونت و علائم آن

تمام شكستگي هاي باز بايد آلوده در نظر گرفته شوند، فيكساسيون داخلي شكستگي به روش جراحي خطر عفونت را افزايش مي دهد. پرستار بايد بيمار را از نظر نشانه هاي عفونت شامل حساسيت در لمس، درد، قرمزي، گرمي موضعي، تب، ترشحات چركي كنترل كند. عفونت ها بايد بلافاصله درمان شوند. براي پيشگيري از عفونت و درمان آن بايد از داروهاي آنتي بيوتيك مناسب با دوز كافي استفاده كرد.

درمان

عفونت حاد جديد:در عفونت هاي حاد استقرار يافته اهداف اصلي درمان عبارتند از:

1)درناژ كافي

2)دادن آنتي بيوتيك

زخم باز گذاشته مي شود و حفره هائي كه ممكن است چرك در آنها وجود داشته باشد با انسنريون يا اكسزيون مناسب برداشته مي شود. و لازم نيست پانسمان مكرراً تعويض شود. غالباً بهتر است در فواصل بين پانسمان ها انسنريون يا اكسنريون مناسب برداشته مي شود.

هميشه بايد از آنتي بيوتيك استفاده شود تركيبي از فلوگلوكز اسيلين و اسيد فوسيديك و يا اريترومايسين و اسيد فوسيديك اغلب مناسب است اما انتخاب آنتي بيوتيك بايد بر مبناي حساسيت ارگانيسم هاي مهاجم صورت گيرد.

عفونت مزمن:اگر عفونت هاي استخوان مزمن شود (استئوميليت مزمن) ترشح چرك ادامه پيدا كرده و ممكن است قطعاتي از استخوان مرده و به صورت سكستر جدا شوند. براي بهبودي دائمي در اين وحله به جراحي راديكال ترسي نياز است.

و...