↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات↓↓

فرمت فایل: word

(قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:12

قسمتی از متن فایل دانلودی:

از ابن عماد خراساني شيرازي

گرچه تحفه العشاق در مواردي از منظومه سلفش منطق العشاق تبعيت مي‌نمايد، ليكن موارد متفاوت با آن نيز در منظومه كم نيست. شاعر در اينجا عناويني چون حكايت، تمامي سخن يا خلاصه سخن را حذف و گويي آنان را زايد مي‌دانسته، يا محتمل است اين عناوين و ابيات آنان جزو محذوفات كاتب بوده.

ديگر اينكه اوحدي روايت را به صورت نقل از كسي ديگر آورده، در حاليكه ركن‌الدين به گونه‌اي سروده كه گويي از تجربيات عرفاني و عاشقانه خودش بوده است. چنين به نظر مي‌رسد كه واقعه در اوان جواني خودش اتفاق افتاده و آن در نتيجه جدا ماندن از اميرزاده مذكور، امير بهاءالدين بوده است:

مرا روزي هواي دلبـــــري بود نظر بر روي زيبا منـــــــظري بود

كه از بهر رخش سرگشته بودم ز راه عافيت بــــــــــر گشته بودم

نه صبرم بود بي رويش نه آرام گذشته كــــــارم از آغــاز و انجام

نه او آگه ز آحوال درونـــــم كه دور از روي او در موج خونم ....

كه از آن احساس واقعي شاعر از دور ماندن از امير بهاء الدين مشهود است. به بيان ديگر اگر اوحدي در منطق العشاق بنا بر درخواست ممدوحي منظومه را سروده،‌ در اينجا ركن صاين تنها و تنها از سوز درون دست به سرودن اين منظومه زده .به تصريح خودش زماني فكر سرودن اين منظومه به ذهنش خطور كرده كه شديداً تحت تاثير دوري از محبوب و لذا دوستي سرودن چنين منظومه را بدو پيشنهاد نموده

شبي با من رفيقي راز مي‌گفت زهر معنـــــي حديثي بــاز مي‌گفت

حديث عشقرا تقــرير مي‌كرد وزان معني چنين تفسير مــــــي‌كرد

كه كــــار عاشقي بادرد باشد هميشه روي عـــــــــاشق زرد باشد

اگر با او سخن گويي ندانــد سخــــــــــن جز از ره مستي نراند

گرچه تنظيم و ربط اجزاء اين منظومه به نظم و قاعده منطق العشاق نيست، لكن مايه داشتن از عواطف شخصي شاعر و از آن بيشتر سلامت و رواني سخن او بيش از منظومه اوحدي بوده و جلوه خاصي بدان بخشيده.

و.....