↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات↓↓

فرمت فایل: word

(قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:16

قسمتی از متن فایل دانلودی:

موميايي هاي طبيعي

جسد يك مرده به چه سرعتي متلاشي مي‌شود؟

هنگامي كه انسان مي ميرد و آن گونه كه در آلمان و اروپا متداول است بر طبق آداب و سنن مسيحيان به خاك سپرده مي شوند. قبل از آنكه تابوت را درون گور بگذارند، پدر روحاني اين كلمات را قديمي و هميشگي ادا مي كند.«پس از آنكه خداي قادر متعال اراده كرده است روح اين بنده خدمتكار خود را بگيرد ما جسم او را به عناصر واگذار مي كنيم: از خاك به خاك، از خاكستر به خاكستر، از غبار به غبار». با اين جمله مقرون به حقيقت و واقعيت كليسا مي خواهد يك حقيقت بسيار ساده و در عين حال تلخ را به ياد حاضران اندازد؛ حقيقتي كه ما همه بسيار مشتايم آن را به ياد حاضران اندازد؛ حقيقت زندگاني همه ما پاياني دارد و بدن ما در پايان زندگي تجزيه خواهد شد و به مدار بزرگ چرخه طبيعت باز خواهد گشت.

اين تجزيه طبيعي جسد بازگشتش به «خاك، خاكستر، غبار» جرياني تدريجي و مداوم است كه در طول سالها انجام مي‌شود. طي اين جريان ابتدا قسمتهاي نرم بدن از ميان مي روند: جگر، كليه ها، ششها، روده ها ، مغز و ماهيچه ها. پس از آن نوبت نسوج شكل پذير فرا مي رسد: غضروفها، رگها و پي ها و مفصلها. و در نهايت مقاومترين قسمت بدن اسكلت نيز از هم مي پاشد و تجزيه مي‌شود. زماني كه براي طي اين مراحل لازم است از سرزميني تا سرزمين ديگر از مناطق جوي تا مناطق جوي ديگر و از نوع زمين تا نوع زمين ديگر متفاوت است. در واقع اين زمان مي تواند در هر محل و حتي در هر گورستاني و گوري متفاوت باشد. ميانگين زمان مراحل تجزيه جسد براي اروپاي مركزي به شرح زير است:

قسمتهاي نرم……………………….. 3 تا 4 سال

نسوج اتصالي ……………………… 5 تا 7 سال

اسكلت……………….. دهها سال

همانطور كه قبلاً گفته شد در اين ميانگين زمانها تفاوتها و استثناهاي زيادي وجود دارد. مثلاً اسكلتها مي توانند ميليونها سال دوام آورند؛ اكتشافات استخوانهاي جنجال برانگيز مربوط به انسانهاي ماقبل تاريخ در آفريقا و آسيا اين مطلب را ثابت كرده است. و در موارد استثنائي نيز گاهي جسدي به طول كامل سالم باقي مي ماند كه به آن «موميايي طبيعي» مي گويند.

چرا جنازه پس از مرگ متلاشي مي شود؟

تجزيه جسد قبل از هر چيز در اثر عملكرد باكتريها است. اين موجودات بسيار كوچك تك سلولي از همان آغاز احتضار و غلبه تدريجي مرگ از مكانهاي طبيعي زندگي خود از داخل بدن به بيرون هجوم مي آورند؛ از دهان، مجاري تنفسي، روده و آلت تناسلي. پس از آن از محيط خارج نيز به داخل جسد هجوم مي آ‎ورند و در آن فعل و انفعالات شيميايي بيشماري را به جراين مي اندازند. فعل و انفعالات شيميايي كه كارشناسان بر حسب اينكه در آنها اكسيژن مصرف شود يا نه تحت عنوان واژه هاي تخصص (تجزيه) «تعفني» (با اكسيژن) و (تجزيه) «تخميري» (بدون اكسيژن) جمع بندي مي كنند. به طور جزء و جزء تلاشي و تجزيه جسد بستگي به شرايط بسيار ديگري نيز دارد: مثلاً به نوع باكتريهايي كه در كار سهيم هستند. به سن مرده، به حرارت محيط خارج، رطوبت هوا و غيره… بنابراين باكتريها نخستين و رويهمرفته مهمترين نابود كننده اجساد هستند؛ اما تنها نابود كننده نيستند.

و....