↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات↓↓

فرمت فایل: word

(قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:21

قسمتی از متن فایل دانلودی:

وجدان كاري در نهج البلاغه

ايوجدان، اي شگفت‌انگيزترين آشناي روح انساني، ما ديگر به جستجوي كلمه‌اي كهبعنوان يك كالبد شايسته روح ترا دربرگيرد تلاش بيهوده نخواهيم كرد، مگرمي‌توان اقيانوس پرتلاطم و بي‌ساحل را كه هيچ كرانه و ژرفايش پيدا نيست دريك پيمانه كوچك جاي داد؟

اي خورشيد روح‌افزا ما، پرتو خود را از مادريغ مدار، اگر هم براي چند لحظه چشم بهم گذاشته و مانند شب پرگان وصل ترانخواهيم، بالاخره ديدگان خود را از دست نمي‌دهيم، زيرا به خوبي مي‌دانيمكه چشم بهم گذاشتن و خود را بنابينايي زدن با كوري همان فاصله را دارد كههستي با نيستي، اي مشعل شبهاي تاريك ما، چرا ستايشت نكنيم؟ در آن هنگام كهگردبادهاي طوفاني تمايلات ما به لرزه‌ات درمي‌آورد، چه مقاومتهاي آهنينيكه از خود نشان نمي‌دهي؟ و چه اندازه نيرو در دفاع مخلصانه از شخصيتانساني كه صرف نمي كني؟ آري تا آب زلال روح خشتك نشده است اي ماه وش در آنآب زلال مي‌لرزي و مي‌لرزي و تمام وجود ما را مي‌شوراني، آه چه كوششها كهبراي ادامه درخشندگي شعله‌هاي ملكوتي خود انجام مي‌دهي؟

تا آنگاه كه ظلمات متراكم تمايلات و تبهكاريها تلاش بي‌نهايت ترا خنثي نموده وهنگام خاموشيت فرا رسد در آن موقع با صداي ضعيف زيرپنجه حيواني هوسهايبنيان كوه ما كه با آخرين نفسهاي تو همراهست پايان انسانيت را اعلام داشتهو به راه خود مي‌روي و از افق روح ناپديد مي‌گردي، پس از تو ديگر برايانسان جز مشتي رگ و پوست و استخوان و يك عده غزايز كوركورانه چه خواهدماند؟

در تاريكي شبهاي ظلماني آنجه كه همه دادگران و دادپروران ودادرسان به خواب عميق فرو رفته‌اند. تو اي هميشه بيدار در بستر كاخهايمجلل كه انسانهاي نيرومندي سربه بالش پر نيايش نهاده و به درياي خويشتن خمشده است و با دربيغوله اي از كوخهاي محقر كه انسان ضعيفي جسد آزرده خود رابر روي آن فرش نموده و به صداي جويبار خويشتن گوش فرا مي‌دهد در هر دوصحنه بساط محاكمه را مي‌گستراني و شرافت توأم با خرسندي يا رذالت توأم باندامت در چهره دروني هر دو انسان براي تو نمودار مي‌گردد، در آن هنگام كهمي‌خواهيم از قضاوت عادلانه و انعطاف‌ناپذير تو روگردان مي‌شويم و ترانديده بگيريم به هرطرف كه برمي‌گرديم مانند نورافكن دوار با ما مي‌گردي ونور خود را به قيافه تاريك و در هم پيچيده ما مي‌افكني، مگر انسان راهفراري از خويشتن سراغ دارد راستي آدمي كدامين روي خود را نشان مي‌دهد آنموقع كه مي‌خواهد از خويشتن طفره بزند؟

اين كبوتر ضعيف و اين همايسعادت در مبارزه با كركس تمايلات تا زنده است بيدار و كوشش مي‌كند و دمياز مقاومت نمي‌ايستد تا آنگاه كه بال و پر او شكسته شود و موجوديت خود رااز دست بدهد.

تعريف وجدان در معناي عام

كلمه وجدان در لغت نامه دهخدا در رديف كلمات وجد، وجود، اجدان آمده است كه به معناي يافتن، مستغني شدن، دوست داشتن، اندوهگين شدن، شيفتگي، آشفتگي، ذوق و شوق، شور، حالت، خوشحالي و فرح، توانايي و قدرت است و در بين اين كلمات وجد ارتباط نزديكي با وجدان دارد كه در اصطلاح در تعريف وجد آمده است

و...