↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات↓↓

فرمت فایل: word

(قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:18

قسمتی از متن فایل دانلودی:

تعريف لغوى رهن: رهن، مصدر، يا اسم شىء مرهون است و در لغت، به معناى ثبات و دوام و گاه به معناى حبس نيز به كار مى رود.

رهن، چيزى است كه در گروِ وام و دين قرار مى گيرد.

«الرهان» هم، به همين معناست، ولى رهان، چيزى است كه براى شرطبندى در ميان مى گذارند. رهن و رهان، هر دو مصدرند، مثل:«رهنت الرهن و راهنته رهاناً» اسم آن رهين و مرهون است (يعنى گرويى).

در جمع رهن، واژه هاى رهان، رهن و رهون نيز به كار مى رود.

آيه شريفه: «فرِهان مقبوضه» ، فرهان نيز خوانده شده است.

برخى گفته اند: در آيه شريفه:

«كل نفسبما كسبت رهينة»

هر كس، در حبس و ضبط چيزى است كه كسب كرده.

واژه رهين، بر وزن فعيل، به معناى فاعل است. پس رهينه در اين آيه، يعنى پايدار ثابت و بر پاى دارنده كارهاى خويش.

برخى نيز آن را به معناى مفعول گرفته اند: هر كس در گرو پاداش همان كارى كه كرده، قرار مى گيرد. و چون از واژه رهن و گرو، معناى ضبط و نگهداشتن تصور مى شود، لذا رهينه به طور استعاره، براى حبس و نگهدارى هر چيز، به كار مى رود. پس «بما كسبت رهينة» يعنى هر كس در حبس و ضبط چيزى است كه كسب كرده است:

«رهنت فلانا» او را پا بر جا كردم.

«رهنت عنده» نزدش گرو گذاشتم.

تعريف اصطلاحى (تعريف حقوقدانان): رهن، در اصطلاح، عبارت است از عقدى كه به موجب آن، مالى وثيقه دين قرار مى گيرد. در ماده 771 قانون مدنى، در تعريف آن آمده:

«رهن، عقدى است كه به موجب آن، مديون، مالى را براى وثيقه، به دائن مى دهد. رهن دهنده را راهن و طرف ديگر را مرتهن مى گويند.»

فقهاى اماميه، رهن را به: «هو وثيقة الدين»، يا «وثيقة لدين المرتهن» تعريف كرده اند. در حقوق فرانسه، اصطلاح ب ج ث ب ب ث تت ج ب (رهن غير مقبوض) به وثيقه اى اطلاق مى شود كه دو ويژگى داشته باشد: نخست آن كه: موضوع آن منقول است. دوم آن كه: از تصرف بدهكار خارج نمى شود و در موعد پرداخت دين، طلبكار حق دارد آن مال را به فروش برساند و طلب خود را بردارد

اصطلاح (رهن مقبوض) به موجب ماده 2071 قانون مدنى فرانسه، قراردادى است كه به موجب آن، مديون، مالى را به عنوان وثيقه به طلبكار مى دهد. اين عقد، هم در مالهاى منقول وهم در مالهاى غير منقول، قابل انعقاد بوده، ولى آثار و احكام آن ، در رابطه با هر يك، متفاوت است.

و...