↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات↓↓

فرمت فایل: word

(قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:16

قسمتی از متن فایل دانلودی:

چکیده :

رضا عباسی از هنرمندان برجسته ی مکتب اصفهان ست. پیش از بررسی ویژگی های آثار رضا عباسی، تو ضیحی مختصر در مفهوم مکتب در هنر لازم می باشد. مکتب در هنر به یک محیط جغرافیایی کفته می شود که گروهی از هنرمندان در آن محیط با هم حشر و نشر دارند.

مکتب اصفهان با تفاوت هایی که با سایر مکاتب هنری سده های هشتم یا یازدهم هجری دارد یکی از بارور ترین مکاتب هنری ست و، رضا عباسی در رأس آن، از نوابع هنر عصر صفویان به شمار می آید. او هنرمندی ست که سنت های هنری زمان خود را به کناری زده و به آفرینش آثاری کاملاً متفاوت می پردازد. ایتفاده از نسبت های زیاضی و نانعنول در زمان، طراحی نیرومند و واقعی گرا، رنگامیزی ساده و تخت، تکیه بر موضوع و کمتر پرداختن به زمینه، چهره سازی و چهره پدازی، درون گرایی و توجیه گرایی نیرومند و غیره... از ابداعات اوست او هنرمندی ست پیشگام که مورد بحث مهری پژوهندگان زمان خود قرار گرفته است.

کلید ـ واژه ها :

مکتب اصفهان؛ رضا عباسی و مکاتب پیش از او؛ زیبایی شناسی رضا عباسی و ابداهات تازه ی او؛ رضا عباسی، نقاشِ طراح و چهره پرداز.

مقدمه:

شايد لازم باشد برای درک ويژگی های هنر ايران نخست اصطلاح مکتب را بررسی کنيم و سپس به ويژگی های آثار هنرمندان وابسته به يک مکتب بحث و گفتگو نماييم .

اصطلاح « مکتب » را تاريخ هنرنويسان اروپايي و بويژه فرانسوی در مورد هنر سده های چهاردهم تا هفدهم به کار بردند ؛ در آغاز جريان های هنری ايران را به نام حکومت های غالب بر ايران نام گذاری کردند، برای مثال ، اصطلاحات مکتب ايلخانی، مکتب تيموری ، و غيره، که به هيچ وجه در ارتباط با ادراک و مفهوم خودشان از « مکتب» نبود. بزودی در صدد رفع اين اشتباه بر آمدند و نام گذاری جريان های هنر ايران به نام شهرها و موقعيت های جغرافيايی انجام گرفت . واژه ی مکتب که نخستين بار در قلمرو فلسفه و ادبيات به کار گرفته شد، شامل انديشه يی غالب ست که گروهی از گروندگان به آن در باره ی آن بحث و گفتگو و مجادله دارند. در صورتی که در قلمرو هنر، مکتب به يک محيط جغرافيايی اطلاق شده و می شود که گروهی از هنرمندان درآن محيط با يکديگر حشر و نشر دارند، برای مثال، گفته می شود مکتب پاريس، مکتب پاسيفيک، مکتب نيويورک،و حتی مکتب انگلستان با ايتاليا يا فرانسه..

عدم آگاهی مترجمان ايرانی که متأسفانه اغلب هم مترجمان توانا، و بيشتر آنها در ادبيات و در فلسفه از آگاهی های زيادی برخوردارند، ولی « ناهنرمند » بوده اند و می باشند ، سبب شده است که اين مفهوم در زبان فارسی امروز جای خود را باز نيابد و همان تعبير هايی که در فلسفه و در ادبيات می شود در هنر هم به کاربرده شود . اين اشتباه تا جايی رواج يافته است که جريان ها و نهضت های بزرگ هنری را نيز به مکتب تعبير کرده اند (برای مثال مکتب نئو-کلاسيک يا مکتب امپرسيونيسم و غيره...) و يا شيوه های شخصی هنرمندان را نيز مکتب گفته اند ( برای نمونه : مکتب لئونار داوينچی و غيره) .

و....